Enero 30, 2010 bandang 7:01 umaga | Ipinaskil sa buhay-buhay | Mag-iwan ng puna

new house

My 1 and only daughter

Nobyembre 16, 2009 bandang 3:44 hapon | Ipinaskil sa buhay-buhay | 6 mga puna

My friends used to ask me how many kids i wanted to have i always tell them, i want to have 5 kids. I really wanted to have a big family, being the only girl with 2 brothers for me it was pretty small. I always envy our neighbor, they have 5 kids and it was always funny especially during dinner or just simply watching TV. Of course its not always as smooth as i thought and was not easy for the parents, because there were some conflicts among the children but all in all it was fun. After giving birth to Lara, i suddenly changed my mind. Not because i had phobia of giving birth, the whole pregnancy was almost perfect and i enjoyed it, the end part is another story but it was not bad. Its just that i cant imagine how my heart can love another child as much as i love her. I heard that when you have a second child your heart and your love doesnt divide but it grows. MIL and A even told me that its better for Lara to have a brother or sister because it will help her to develop social skills. I dont know, again i just cant imagine loving another baby aside from my Lara, only time will tell.

<img src="https://leelaibulilay.files.wordpress.com/2009/11/bild-1141.jpg&quot; alt="Bild 1141" title="Bild 1141" width="400" height="300" class="alignnone size-full wp-image-331" /i

The Season i love

Nobyembre 3, 2009 bandang 4:09 hapon | Ipinaskil sa buhay-buhay | 2 mga puna

Fall is my favorite season why?because for me its the most colorful season next to Spring…opinion ko lang. Kaya lang most years it comes and go quickly that you dont get the chance to appreciate it. It was also in the same season when i arrived in DE, its been 3 years, and now we have a Lara, we are 3. Every Fall is very special, but this one is more special having our angel enjoying the colorful picturesque sorrounding. I just hope it will stay a little bit longer…..kaya lang winter is just around the corner already.

Bild 1203

Bild 1178

Sorry Im on BLOGATION!!!

Agosto 27, 2009 bandang 10:22 hapon | Ipinaskil sa buhay-buhay | 3 mga puna

Aliw

Mayo 7, 2009 bandang 12:41 hapon | Ipinaskil sa buhay-buhay | 1 Puna

this site made my day heheheh =P

prego tips

Abril 29, 2009 bandang 1:34 hapon | Ipinaskil sa buntis posts | 2 mga puna

maybe these are not really tips rather “things that i like about being pregnant” of sort and experience all together =)

1. you have a great excuse to pig out, kiber ang figure
2. funny but i never felt so sexy not until i have the bump, super kabog na kabog feeling ko at super 2piece bikini why not
3. Baby Bazar, we literally go to all bazars listed on a baby magazine every weekend, we ended up buying a lot yung iba dina nagamit napagliitan nalang, and i love the Cake buffet ha
4. if you can enroll to a childbirth course do it, kahit puro breathing exercise lang its also nice to meet other prego girls, if your husband can make it let him join the course, it would be a nice bonding time for you both.
5. Infant Care course is also nice for first time parents, you will learn how to change diapers,baby bath etc….its fun!
6. Buy or borrow a good pregnancy book that will give you knowledge about pregnancy and birth, you can also use the internet, and some free baby magazines and reading materials,super daming tips na matututunan.
7. take advantage of the freebies, like mga sample baby products atleast its in little packaging and you can try it first before buying it in big bottles, not all products wether expensive or not di mo sure kung hiyang si baby.
8. for prego get ups, i love the pregnancy jeans with stretchy panels super comfi and stylish at the same time. You can also still wear your normal low rise jeans by using hair ties as lock, Baby belts the best also.
9. Sa PH pwedeng matulog ang bantay sa hosp,dito sa DE hindi, kaya if you can have like a family room that would be nice, like we did bossing was with me for 4 days, its very practical and the baby slept in our room and not in the nursery.
10. yung sinasabi nila na you should walk, its true it will avoid having swollen feet and legs

so far ito muna =)

a

Help!!!

Marso 5, 2009 bandang 1:14 hapon | Ipinaskil sa kamommyhan | 6 mga puna

Sa mga mommys out there, i need some tips. Ikukuwento ko muna ang buong istorya. Nung nasa hosp pa kami, 2nd night ayaw matulog ni Lara. Iyak ng iyak sya the whole night. Ang ginawa ng nurse nilagyan nya ng bars yung kama ko at dun nya sa tabi ko pinatulog ang baby. Since then, di na nahiwalay sakin ang bagets. First day namin dito sa bahay ayaw nya talagang matulog sa crib. Ewan ko kung anong problem ng baby crib pero ayaw nya talaga dun. Shempre para sa ikatatahimik ng lahat sa kama namin sya ni bossing natulog, kaya until now samin parin sya naka pisan. Sa totoo lang, walang problem sakin ang matulog sa kama namin si Lara, kasi sa pinas ganun talaga, ewan ko lang sa iba. Nung buntis pako nasabi ko sa nanay ko na may sariling kama at maliit na kwarto ang baby, bakit daw hindi ko sya itatabi sakin kasi nga ganun kami nasanay lahat magkakapatid, humiwalay nalang nung medyo malaki laki na, pero pag sanggol sa nanay talaga natutulog. So balik tayo sa aking bubwit, ayun nga ay ayaw nyang matulog sa baby crib. Dito sa DE hindi advisable na itabi ang baby sa kama ng parents dahil delikado, meron kasing mga cases at pangyayaring hindi maganda sa mga babies na hindi ko na sasbihin kasi ayokong ientertain ng idea, basta pwedeng hindi makahinga ng maayos yung etc etc. Kaya ngayon medyo nagwoworry rin ako, gusto ko rin shempre matutong matulog sa sarili nyang kama ang baby pero kung ayaw nya talaga anong gagawin ko. Lahat na nagawa ko mula gamit na tshirt ko,relaxing cds, wa epek. Napagusapan namin ni bossing na pag medyo malaki laki na sya like mga 3mos siguro, itatry ulit naming patulugin sya sa crib. Masarap lang ang tulog nya pag sa tabi ko sya natutulog,haaay buhay pano bato?
bild-0251

my first month

Pebrero 13, 2009 bandang 12:58 hapon | Ipinaskil sa kamommyhan | Mag-iwan ng puna

After ng mahaba mahabang kwento ng aking delivery adventure, di pa pala dun natatapos ang lahat or should i say dun palang mag uumpisa ang pag baligtad ng mundo ko at naming mag jowa. Dati rati iniisip ko na nagiinarte lang ang mga first time moms or moms every time na sasabihin nilang literally wala silang tulog dahil sa baby. Waaaa totoo pala ang mga sabi sabi, di biro ang may bagets sa bahay. Dahil sa isang maliit na bubwit kahit magbanyo diko na magawa, sounds exaggerating pero totoo, kayang kaya nyang paikutin ang pw*t namin everytime na iiyak sya. Sa gabi parang akong aning, hindi ako makatulog ewan ko kung bakit. Sa sandaling mapikit ako parang may biglang may gigising sakin at napapabalikwas ako direcho agad sa crib. Hay, ganito ba talaga?pwedeng pwede na nga akong mag apply na security guard. Siguro ganito talaga ang mga first time moms, lahat bago, madaling mataranta. Pero sa kabuuan, my first month was the most adventurous i’ve ever experienced so far, pero gaya lagi ng sinasabi ng marami at paulit ulit kong sasabhin, its all worth it !!!
bild-047

turn of events

Pebrero 9, 2009 bandang 2:54 hapon | Ipinaskil sa buntis posts | 7 mga puna

warning:sa mga buntis na naghihintay nalang ng due date,hindi ito nararapat sa inyo.

Pasensya na sa newsblackout or should i say blog blackout. Sa mga oras na ito ay busing busy ang lola nyo sa aking bagong role. Pipilitin ko paring ma update ang blog na ito para naman malaman nyo parin kung pano ko nilalabanan ang puyat at pagod ng pagiging isang INAH =P, for the meantime eto muna ang buong kwento ng grand entrance ni Lilaybulilit.

Jan 11
4am – nagising ako para magbanyo,nung pabalik nako sa kwarto biglang parang may tumilamsik na tubig. Hindi gush gaya ng nabasa ko sa mga pregnancy books, parang lang akong naweewee ng konti. Dali dali akong bumalik sa banyo para i double check, at nakita ko nga na merong blood stain. Ginising ko si bossing para sabihin ang nangyari, inisip ko kasi baka waterbag nayun. Sabi nila amuyin(alam ko medyo yuck, pero yun talga ang nakalagay libro heheh) ang amniotic fluid daw amoy matamis, pero pag amoy pangkulot alam mo nakung ano yun. Unfortunately amoy parlor yung liquid so malinaw na hindi pa pumutok ang waterbag ko. So ang puzzling nalang eh yung stain of blood. Bumalik kami sa kama at kinuha namin pareho ang 2 pregnancy books na meron kami isang english at isang german shempre. Sabi sa book na binabasa ko it would take hours or days or weeks daw bago pa manganak after ng blood stain. Ang cause kasi ng blood stain ay possible dilation. After ng incident nakaramdam nako ng cramps, parang Dysmenorrhea lang pero patuloy parin ang blood stain ko.

10am- nakuha naman sa tulog yung pain, dedma narin yung blood stain pero habang tumatagal tumitindi yung sakit. dko maisip kong lalabas naba talga ang lilay bulilit or nananakot lang sya. nakapag chat pako sa mga friends ko at nakapag text parin ako sa pinas family ko.

12nn- tumigil ang pain, parang walang nangyari so feeling namin ni bossing practice lang.

4pm- nag start na naman ang hilab at this time sinubukan na naming orasan, dumalas sya ng dumalas every 5mins and lasted 60seconds each. super sakit na talga.

9pm- pumunta na kami sa hospital, sarado na ang hosp for visitors kaya nag door bell kami muna kami. pinagbuksan kami ng nurse at unang tinanong kung pumutok na ang waterbag, since hindi pa dumerecho kami sa parang waiting room na merong bed at CTG para iobserve yung frequency ng contraction and heartbeat ng baby. sabi ng midwife under observation ako for 30mins then she will check kung how far nakong dilated. So after 30mins bumalik yung midwife to check yung contractions ko which is very regular and strong, ok din ang baby. Chineck nya rin how far i was dilated pero unfortunately 0cm dilation parin ako.

11pm
nag suggest yung midwife na mag warm bath ako para ma lessen yung pain, kahit di ako fan ng bathtub go narin baka nga makatulong sa sobrang sakit.

12mn for an hour akong nasa bathtub bumalik ako sa bed, kinabit ulit yung CTG for monitoring. regular parin yung contraction, i asked the midwife kung false alarm lang ba sabi hindi daw. based sa CTG ko regular na ang contraction at possible na lalabas ang baby. I was thinking kasi na baka pauwiin rin lang kami after since dko pa naman talga due.

2am, Jan 12 – chineck uli ng midwife kung ilang cm na, my god 2cm palang ako at ang layo layo pa ng baby, meaning nasa taas parin sya and since intact parin ang waterbag ko di pa makapa ng midwife ang ulo nya.

3am -super lantang gulay nako, naawa na ang mga tao sakin, nagdecide ang midwife na temporarily ihinto muna ang contraction by taking a medicine para makatulog at makapag pahinga ako. accdg to her after 3hrs dapat bumalik ang contraction.in short tumigil ang hilab, nawala ang pain, nakatulog ako until 7am, nakapag breakfast at nakapag lakad lakad.

9am ang problema di parin bumabalik ang hilab, mukhang tuluyan na syang tumigil, kaya nagdecide ang doctor na pauwiin kami. Waaaah umuwi kami ni bossing ng luhaan. On our way home sabi ko daan kami sa asian market gusto kong kumaing ng lumpiang togue. So namili muna ako ng mga pinoy epektus bago kami umuwi. Pag dating namin sa bahay nagpahinga lang kami pareho at natulog ang kaawa awa kong kabiyak na sobrang puyat. Before dinner tumambay kami sa mga inlaws ko para magkwento kung anong nangyari. Lumakad naman ng maayos ang gabi nakapag dinner kami ng ginisang togue tapos nagtira ako ng konti for the next day for my lumpia sa pag aakalang makakapag luto pako ng lumpia.

Jan 13
6am – nagising na naman ako sa sobrang sakit, and this time to the next level na talga. Ginising ko na si A parang pumunta kami sa hosp kasi diko na kaya.

7:14am
– dumating kami sa hospital, naabutan ko pa ang late shift na midwife, as usual nag stay na naman kami sa observation room gaya ng ginawa namin last time. inorasan na naman ang frequency ng cramps ko at ang heartbeat ng bata.

9am- i was only 4cm dilated, intact parin ang waterbag, hirap na hirap nako kaya nag suggest na ang midwife ng PDA or Epidural Anaethesia, ito yung painless. Bale continous ang contraction pero ang level ng sakit parang normal na menstrual cramps lang, in short yakang yaka. Sa totoo lang gusto ko sanang magemote na kayanin ang labor and birth naturally walang kahit anong gamot, pero after ng maranasan ko ang sakit di na ako nagdalawang isip sinabi ko na talaga kay A isaksak na nila ang lahat para lang mabawasan ang sakit.

1030am
– dumating yung anaesthesiology para ipeform ang PDA. Ito ay local anaestheisa na tinuturok sa spine, so papamanhirin yung buong lower part ng katawan ko. Grabe ilang mins din inabot sa pag turok lang gamot nato, nahirapan yung doctor. ewan baliko siguro yung spine ko hmp.

11am
– umeffect nayung gamot, in fairness as in carry lang talaga maning mani ang labor, nakuha ko pang kumain ng lebkuchen sa gutom ko at nagbibiruan pa kami ni A.

12noon– chineck ng midwife kung nag improve bako, 5cm palang. sobrang bagal ng development ko.

5pm
-naka 2 shots nako ng PDA, pero ang problema mabagal talaga ang development ko. This time was 8cm pero dipa rin bumababa ang baby at the same intact parin ang waterbag ko. Nagdecide na ang doctor na putukin ang waterbag para ma encourage na bumaba ang baby. Pero sabi ng doctor risky ang pag putok ng waterbag, pwede kasing sa sobrang bilis ng pagkilos ng baby ma discolate ang pusod at pumulupot sa baby or lumusot ang pusod. Kaya after nya maexplain yung method na gagawin nya, nag order sya sa midwife na ihanda ang operating room para just in case magkaroon ng problem iemergency cesarian ako pero kung maging ok walang risk, tuloy ang labor. Sabi ng doctor i try parin namin ng 1 hour labor kung di na talaga kaya CS na talaga.

6pm– pinutok ang waterbag ko at thank god wala namang naging peligro. Sabi nila medyo greenish nayung water ko, which probably mean may stress na sa baby dahil sa sobrang tagal ng labor. Unti unti ng wear out ang PDA so back to normal labor na ulit ang lola, grabe this time nag start nakong mag push ng pakonti konti. Unti unti naring bumababa ang baby. Pero feeling ko lantang gulay nako

7pm- I was almost open pero ang problem yung baby malayo parin, parang di na yata sya baba or di sya kasya siguro. Nagdecide na ang doctor na i CS nako dahil mas lalo lang akong mahihirapan pati ang baby kung tatagal pa ang labor, masyado ng matagal ang paghihirap namin pareho. After 30mins preparation, i was brought to the OP room and given PDA again. I was half awake, kaya alam ko lahat ng nangyari, nasa tabi ko si A the whole time. It was a very strange experience, feeling ko nasa ibang planeta nako kasi yung mga ilaw parang ang weird ng feeling.

exactly 8:48pm, Lara Sophie was born, 3130gms,51cm

img_3811

img_3810

Di naman sya malaki para mahirapan ako ng ganun, pero sabi ng doctor maliit daw ang pelvic bone ko kaya di sya nagkasya…haaay buhay ito ang naging experience ko sa panganganak.Sa ngayon diko pa masasabi kung makakanta na ako ng “isa pa isa pa, isa pang baby” =P

Kengkay’s Pandesal

Enero 9, 2009 bandang 11:30 umaga | Ipinaskil sa comfort food | 4 mga puna

Sa wakas nagamit ko narin ang aking pamaskong bread machine, at nasubukan ko narin ang “Kengkay’s Pandesal”. In fairness unang try patok agad. Nagustuhan rin ni Bossing na pinalamanan nya ng Nuttela, Peanut butter. Shempre ako naman scrambled egg at sardinas…heaven talaga feel na feel ko ang pinas. Salamat kengs!!!!

image044

Bagong Pahina »

Sumulat ng Blog sa WordPress.com.
Entries at mga puna feeds.